Grootstadkind
Achter woonblokmuren grauw
draag jij dromen naar een zandbankgraf
plastieken poppenogen staren in de leegte
van een onbegrijpelijk zwijgen
Woedegeschreeuw van drugsdronken ouders
dwingt jou in jouw kamer
stom verbleekt op vroegoude wasem
vrolijkheid vanaf een venster - gezicht
Uit ’t kunststofbed sluipt steels en stil
een grimas mee in jouw verschuil
bedekt met oude vodden de geheimen
verstopt in wat jouw tovertent
En uit zo duizendmaal geschapen werelden
ontspringt nog steeds een kinderlach.
**********
sunset 08-06-2006
**********
Unbreakable: | Zaterdag, juni 10, 2006 18:56 |
wat moet ik zeggen... prachtig overdonderend mooi, die laatste zinnen liefs Iris |
|
moongirl1982: | Donderdag, juni 08, 2006 18:44 |
prachtig, groet moongirl1982 |
|
QueenBee: | Donderdag, juni 08, 2006 16:11 |
Heerlijk gedicht :):D ''Uberlief'' is ook niet echt een woord... maar met het duitse woord uber en het nederlandse woord lief.. kom je dus aan uberlief.. wat superlief betekent jah! ;) Liefs en jij ook nog een leuke dag! |
|
Artifex: | Donderdag, juni 08, 2006 13:39 |
Zoals kinderen hun wereld zelf scheppen, prachtig neergepend. Liefs, Artifex. |
|
kriekske: | Donderdag, juni 08, 2006 13:36 |
de sterkte van een kind.... liefs |
|
m@rcel: | Donderdag, juni 08, 2006 12:46 |
wat een heerlijk gedicht Liefs m@rcel |
|
vlinder29: | Donderdag, juni 08, 2006 09:26 |
heerlijk een glimlach van een kind zo puur. mooi verwoord. | |
HIJ&ZIJ: | Donderdag, juni 08, 2006 09:01 |
heerlijk, | |
Annemieke van der Ven: | Donderdag, juni 08, 2006 08:04 |
Kinderen... ongelofelijk hun veerkkracht... Liefs Annemieke |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 08 juni 2006 | ||
Thema's: |