Voor mijn lieve zus Tine,
Een zieltje, heel erg klein, heeft die grote ziel gebroken,
het kleine zaadje nooit tot wonder uitgebroken,
laat een mama achter die geen mama is,
en dat genezen en troosten en besef van het gemis,
twee armen die omarmen willen,
en die 's nachts verdrietig trillen,
de hoop en de wanhoop en 'het wachten duurt zo lang',
en nooit zorgeloos blij zijn sinds die dag voor altijd bang,
en ik zie het en ik voel het en ik kan er alleen maar zijn,
ik kan niet steunen niet helpen niet wegnemen die pijn,
als die bruin groene ogen boordevol tranen staan,
zou ik die hele klote wereld voor jou aan diggelen slaan,
maar ik kan zelfs niet voelen wat je voelt de pijn of het gemis,
van een mama zonder kindje, die toch een mama is...
Je zusje An