De woorden weet ik amper meer
bestuur de wagen al voor een tijdje
door kuilen gaat ze veert soms op
en draait bij een bocht naar binnen
Tegemoet schittert mij het glas van de spiegel
waar wat vingervlekken en een mondafdruk opzit
en men bewonderd kijkt naar het dorp
met zijn huizen,scholen en woonboerderijen
Een roman uit een vergeten tijd is ze
waar al een beetje aan het kaft is gevreten
men amper en soms onmogelijk de tekst -
waar het om gaat kan lezen
Er is in haar gespeeld gewoond gestorven
vliegen van de tafel afgeslagen
versluierd ligt ze in een nevelkleed
waar twee ogen flauw zichtbaar zijn
Zij die haar pen vasthoudt en
van ieder persoon die ze kent
een prachtige anekdote schrijft
de nifter: | Vrijdag, juni 09, 2006 08:28 |
een nostalgische prent van een gedicht! | |
Fata Morgana: | Vrijdag, juni 09, 2006 00:57 |
Deze twee ogen zagen jou door je woorden schrijvend zitten, vier ogen zagen nostalgie, herkenning zomaar van mens tot mens.... ik leg in teder gebaar even mijn hand op jouw schouder, Fata. | |
Dirk Hermans: | Vrijdag, juni 09, 2006 00:52 |
mooi | |
Renate-td-: | Vrijdag, juni 09, 2006 00:25 |
Ik las, ik zag.. schoonheid. liefs |
|
switi lobi: | Vrijdag, juni 09, 2006 00:20 |
Je hebt me weer helemaal meegesleept in dit prachtige gedicht... Slaap lekker! Liefsliefs....switi lobi |
|
wijnand.: | Vrijdag, juni 09, 2006 00:17 |
sorry voor het andere lettertype in de tweede en laatste strofe het kopieƫren van uit word is niet helemaal goed gegaan | |
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 09 juni 2006 | ||
Thema's: |