Een schot, een slag, een knal…
't Is oorlog, weeral
Duizenden mensen wenen,
't Is de dood, die hun families nemen
Een slag, een knal, een schot…
Een massagraf, een geur zo rot
De onschuldigheid in de ogen,
Maar toch op straat gaan, betogen
Een knal, een schot, een slag
Niets meer, zelfs geen kinderlach
Wat is het dat we doen moeten,
We kunnen ze toch niet voor niks laten boeten