Je kunt het leed van de wereld
niet op je schouders nemen
je eigen rugzak is al zo zwaar
Wel kan je eens wat ordenen
waardoor het minder zwaar lijkt
Natuurlijk, er gebeuren
bepaalde dingen die je
niet in de hand hebt
toon jezelf
kom troost zoeken
op een eerlijke schouder
Deel je rugzak
al is het voor even
*zij*
l0ve_Girl: | Zaterdag, juni 24, 2006 19:43 |
Prachtig neergezet! Soms lijkt het wel alsof ik 3 rugzakken heb in plaats van 1. en als ik het met iemand deel is het altijd de verkeerde.. maar agh ja ik kom er wel overheen hoor! :) groetjes L0ve_girl |
|
Amon: | Donderdag, juni 15, 2006 12:42 |
Im mijn rugzak zit een nieuwe moderne harde schijf van een paar miljoen gig.....kan heerlijk alles ongestoord opslaan.... | |
turtle: | Donderdag, juni 15, 2006 11:05 |
mijn rugzak is een stukje leger nu...mooie van je :) liefs |
|
eye witness: | Woensdag, juni 14, 2006 21:44 |
vind de reactie van oorlam treffend, serieus en mooi. gek hè?! ;) maar delen van zorgen/pijn doet men minder pijn en zorgen hebben. doen dus als de mogelijkheid er is. rakend geschreven en nogmaals: gave reactie van oor. doet me wat. jullie allebei! xxx |
|
hiljaa: | Woensdag, juni 14, 2006 19:44 |
zo is dat delen word helen! knufleifs--hiljaa-- |
|
kriekske: | Woensdag, juni 14, 2006 19:30 |
delen wordt helen... liefs |
|
flores: | Woensdag, juni 14, 2006 19:04 |
Een waarheid..toch draagt geen mens die rugzak voor niets. Soms haal je er iets uit, soms komt er wat bij. Life i guess.. Maar met delen is niets mis, integendeel!!! Goed verwoord! Liefs |
|
Raira (Ria): | Woensdag, juni 14, 2006 18:49 |
kom even een paar rugzakken legen hoor en dan ga ik zelf een poosje in een stil hoekje bivakeren kijk maar wat je er mee doet... ik hoef het echt niet terug...:-) oke oke.... een zeer mooi en waardevol gedicht....zo is het wel... liefs knuff Ria |
|
Sifra.K: | Woensdag, juni 14, 2006 18:23 |
Zeker. Liefs, Sifra |
|
m@rcel: | Woensdag, juni 14, 2006 18:13 |
prachtig mooi neergezet en zeker helemaal waar Liefs m@rcel |
|
mums: | Woensdag, juni 14, 2006 17:02 |
ik zal er om denken. Je hebt het hier heerlijk troostend neergezet. liefs mums |
|
Oorlam: | Woensdag, juni 14, 2006 16:12 |
ja! (in mijn rugzak zit een gat waardoor het lijkt of ik bepaalde dingen niet heb meegemaakt, andere mensen echter proppen mijn rugzak zo weer vol van boven, maar alles gaat er beneden weer uit - hmm dit beeld kwam even bij me op, hmm seurry;-))) aai! |
|
Cornelia.dvw: | Woensdag, juni 14, 2006 16:12 |
Het trauma van "Atlas" is het leed van de hele wereld dragen. Maar het is belangrijk om je eigen rugzak soms even minder zwaar te maken. Dan zal het zeker weer lichter voelen. Cornelia |
|
switi lobi: | Woensdag, juni 14, 2006 16:02 |
Ja, met steun van goede vrienden of familie is de rugzak een stuk minder zwaar te dragen...... Liefsliefs, switi lobi |
|
Lotte*: | Woensdag, juni 14, 2006 15:59 |
mooi=) | |
I am me: | Woensdag, juni 14, 2006 15:58 |
oh zo waar.. vind ik ook | |
nippy: | Woensdag, juni 14, 2006 15:57 |
oh zo waar... | |
Auteur: Cora (ZIJ) | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 14 juni 2006 | ||
Thema's: |