U heeft al maanden borstkanker en ik dacht: het komt allemaal wel goed,
U had samen met vele leerlingen heel wat moed.
Vandaag hoorde we het: ze hebben U nog een week gegeven,
U was een mens die genoot van het leven.
Nog een paar dagen en dan bent U er niet meer,
voor U is het beter want uw hele lichaam doet zeer.
Op dit moment voelt het net alsof er niets ergers is,
ik was een van uw aardigste leerlingen zei U als ik me niet vergis.
Nog een paar dagen en dat zult U er niet meer zijn,
er is een ding wat iedereen met U mee voelt: het verdriet en die pijn.