Vaag me weg uit het leven
hoor stappen op het grintpad
men zoekt naar de oplossing
van wat goed en slecht was
Men hoort de muziek zoemen
als een bij vliegend in het blauw
in rondjes boven de onbekende plek
waar bloemen op marmer ligt
Onbekend was ik in het leven
heb mij naam nu op het graf
dat zo vaak is gelezen
als dat men mij zag
Er bleef niks achter
vervaagd werden de momenten
van zomerse warmte
tussen jou en mij
De muziek hervond haar ritme
nu het leven
even in het alledaagse verdwijnt
elze: | Woensdag, juni 21, 2006 11:31 |
mooie poëzie Wijnand gr,,elze |
|
sunset: | Woensdag, juni 21, 2006 09:32 |
Deze vind ik heel zacht teder droef-mooi. Liefs, sunset |
|
Klaes: | Woensdag, juni 21, 2006 00:53 |
dit riekt naar poëzie groet/klaes |
|
Renate-td-: | Woensdag, juni 21, 2006 00:19 |
En toch, ergens (hetzij onbewust) blijft de herinnering.. Mooi mijmerend. liefs |
|
semara : | Woensdag, juni 21, 2006 00:13 |
Ik voel wat je bedoeld...mooi! knuff |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 21 juni 2006 | ||
Thema's: |