Ik weende mij terug
Nochtans ben ik toegerust
met daden die ook spreken
binnensmonds gemompel
en wat restjes van wat eten
ik kwartierde sterren en zeeën
in bij mijn zelf verzonnen land
en speelde met mijn zinnen
die ik verzonnen had
ik ontmoette vrienden met allen
een lach op hun gelaat
doch diep in hun ogen
las ik stoïcijnse haat
sunset: | Donderdag, juni 22, 2006 21:52 |
Prachtig gewoon (Al staat ''het dal'' beter, juister). Liefs en fijne avond, sunset |
|
_Zonneschijn_: | Donderdag, juni 22, 2006 20:00 |
Weer zo mooi! Liefs |
|
m@rcel: | Donderdag, juni 22, 2006 18:35 |
intens mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
hiljaa: | Donderdag, juni 22, 2006 15:59 |
ik ween mij... nu! knfliefs--hiljaa-- |
|
remie: | Donderdag, juni 22, 2006 14:24 |
met een bochtje erom heen ???....liefs Remie | |
Cheeke: | Donderdag, juni 22, 2006 13:34 |
Krachtig en sterk, en ja waarom vermijden we sommige dingen...om onszelf te beschermen misschien? Liefs, Cheeke |
|
Annemieke van der Ven: | Donderdag, juni 22, 2006 12:28 |
Zolang je de ogen kan lezen ( al dan niet positief) is er hoop.... pas als dat niet kan....zucht..... Liefs Annemieke |
|
Amon: | Donderdag, juni 22, 2006 12:24 |
prachtig dicht over een triest item. | |
Aquarel: | Donderdag, juni 22, 2006 11:59 |
Herkenbaar, en heel mooi gedicht. Aquarel |
|
L!@: | Donderdag, juni 22, 2006 11:55 |
heftig en intens Elze. doekel... L!@ |
|
HIJ&ZIJ: | Donderdag, juni 22, 2006 10:49 |
Soms kan je je lelijk vergissen in mensen, een masker is zo makkelijk opgezet, prachtwoorden bij elkaar geschreven, liefs, ps ja, het bestaat dus nog ;-) |
|
Innerchild: | Donderdag, juni 22, 2006 10:44 |
Bij het lezen van de laatste regels ontglipt me een zucht ... herkenning misschien ? Liefs, Innerchild |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 22 juni 2006 | ||
Thema's: |