Ridderverhalen 21. Schepensvrouwe
Nog zit ik hoog te paard
en zie de aard’ onder de hoeven
wegschieten waar ik gebogen
diep mijn hoofd haast op de manen leg
en met mijn ogen sluiks onder mijn armen spied
en zie - wat een geluk – mijn achtervolgers niet.
In ’t dorp waar ik net toefde
nog aan een schoonheid proefde
bleek zij des schepens vrouwe
hij sloeg haar bont en blauwe
en zij riep-: stuk chagrijn
die ridder die is mijn
die geeft mij romantiek
en gij, gij prikt mij ziek
gij mest uw vette pens
ooit was gij wel mijn wens
maar nu wil ik die vent
die merk ik wat hij kent…
Zij sprong toen rap te paard
ook hij kwam met veel vaart
weer achter zijne dame
en riep zijn knechten die
natuurlijk ook nog kwamen
Zo trok een woeste stoet door ’t woud
mijn list was simpel en al oud
ik stopte snel , wachtte verscholen
tot allen langs me kwamen dolen
en fluisterde de vrouwe toe:
psst wij rusten hier
maken ons moe…
Renate-td-: | Dinsdag, juli 04, 2006 00:48 |
Ze blijven leuk , zo beeldend geschreven liefs |
|
mamsiemomo: | Maandag, juni 26, 2006 22:33 |
Prachtig! Die arme vrouwe,.. ze mag eventjes genieten en dan..... weer terug naar die boeman. Lieve groetjes en welterusten, Mo''tje |
|
vivika: | Zaterdag, juni 24, 2006 10:36 |
leuuuuuuuuuuk alweer!!! Echt heel mooi....ik geniet telkens weer! liefs |
|
Mathilde: | Vrijdag, juni 23, 2006 23:53 |
ridderlijk hoor! :) liefs, mathilde |
|
semara : | Vrijdag, juni 23, 2006 22:51 |
Ridder in nood!! :) | |
switi lobi: | Vrijdag, juni 23, 2006 21:39 |
En tussen ''t groene lover en het veilig kreupelhou''t was wel een plekje over, ''t voelde veilig en vertrouwd..... Spannend hoor! Fijne avond.....liefsliefs, switi lobi |
|
Auteur: L.Bert | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 23 juni 2006 | ||
Thema's: |