een vol jaar lang
zag ik het aan
vastgepind en verloren
traag drong het tot me door
nooit samen verder gaan
woorden stromend
uit mijn gepijnigde hart
opborrelend uit de diepte
vertelden steeds weer
van intens verlangen en smart
het had geen enkele zin
waarom mijn hart doorboord
‘k leefde voor de mijnen
met al mijn vermogen
houden van jou ongehoord
je zachte hand hielp me erdoor
sta terug op beide voeten
gemis nog zinderend voelbaar
liefste vriend waarom
‘k wil niet langer boeten
warme en tedere gedachten
voor wie proefde ’s liefdes zoete wijn
ziet vriendschap als een klein begrip
doch voor mij een hemels gevoel
zelfs als we niet samen zijn