de grootsheid van alledag
wordt telkens opnieuw gevangen
in een net van ongeduld
en het water
glimlacht
onder een grijs wolkendek
de schoonheid van het zijn
het oneindige zijn,
het prachtige, magische zijn
wordt elke dag opnieuw
bedrogen door een moment van
ondachtzaamheid, nee, ongevoeligheid
maar steeds glimlacht het stille water
onder een grijs wolkendek
wat is het leven meer
dan een moment?
wat is genieten meer
dan geluk vinden
in dat ene,
eeuwige,
moment?
maar ach, wanneer wij al lang
tot het verleden behoren
glimlacht nog altijd
het geduldige water
onder een grijs wolkendek