Dacht aan dat kleine geluk
ik liep aan de voet van mijn vader
zijn gedachten, ik het kleine mijne
vuistjes geklemd in de zijne
mijn bloed gevoed door zijn ader
de hemel blauw, het licht doorliet
zonnestralen een gegeven, te leen
het was een dag gegraveerd in steen
waar alles zong een vredeslied
knuistjes bij terugkomst werden geheven
een schort drogen deed haar handen
kussen op mijn warm gezichtje belandden
ik dacht aan dat kleine geluk, heel even
willem
switi lobi: | Donderdag, juni 29, 2006 20:29 |
Ach lieve Willem.... Wat ongelofelijk teder mooi.... Dikke kus terug, switi lobi |
|
HIJ&ZIJ: | Donderdag, juni 29, 2006 17:27 |
Geweldig dit, lieve groeten, |
|
mums: | Woensdag, juni 28, 2006 22:06 |
wat een lief warm herinnerend, gedicht. Dat kleine geluk.. liefs mums |
|
Annemieke van der Ven: | Woensdag, juni 28, 2006 21:11 |
Heerlijk.... Liefs Annemieke |
|
Will Hanssen: | Woensdag, juni 28, 2006 21:06 |
Prachtige herinnering Willem, mooi geschreven. Liefs, Will |
|
DANTY: | Woensdag, juni 28, 2006 14:45 |
HAHAHA JAJA DE STINKERDS MAAR WEL LEUK ALS ZE LACHEN | |
hiljaa: | Woensdag, juni 28, 2006 12:04 |
heel even mooi neergeschreven!knufleifs--hiljaa-- | |
Tuimelaar: | Woensdag, juni 28, 2006 11:38 |
ooh... zo mooi... | |
vlokje: | Woensdag, juni 28, 2006 11:33 |
Wat een mooie herinnering, dat is er één om te koesteren. liefs sylvia |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 28 juni 2006 | ||
Thema's: |