Geen antwoord

Geen antwoord

En ik zie je zitten, gebogen in verleden

met je hart op je tong gedragen. De kou

die door mijn aderen stroomt, verwarmt

de haat die ik draag, droeg en koester.

Want jouw hart kende slechts leugens

- en het licht draagt me zacht in warmte.

Geen antwoord was alles dat jij nog zei

toen je niet spreken wilde. Desondanks;

bleef je schreeuwen in die stilte, angst

lag in je ogen. Want zoals ik heb geleerd

kunnen geheimen niet - nooit liefhebben;

ze helen opdat ze weer breken kunnen.

Uitdaging van Gerjan

Geschreven door

Monique de Boer

Reacties op dit gedicht

Monique de Boer vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

sunset:	Maandag, juli 03, 2006 10:06
Haat is en blijft een negatieve emotie die uiteindelijk niet alleen het gehate maar ook de hater stuk maakt. Prachtige poëtische verwoording. Liefs en knuf, sunset

Bengelmans:	Maandag, juli 03, 2006 09:38
lichtgevend mooi :P Mooi, treffend gebracht! en dan nu cliche: uitdaging zeker geslaagd ;) liefs knuffel en kus

hiljaa:	Maandag, juli 03, 2006 08:55
deze is zeker geslaagd! knufliefs--hiljaa--

Raira (Ria):	Maandag, juli 03, 2006 00:16
je weet van een uitdaging wel iets rakends moois te maken liefs en trusten Ria

Dirk Hermans:	Maandag, juli 03, 2006 00:13
goed verwoord

Over dit gedicht

Auteur: Monique de Boer
Gecontroleerd door: 260580
Gepubliceerd op: 03 juli 2006
Thema's: [IK] [JIJ] [Fictie]