Mamma, als mensen je laten staan
En dan opeens heel ver weg gaan,
Je zomaar laten stikken
In de wolk waarvan je eerst dacht dat het liefde was,
Moet je dat dan pikken
Je laten breken als glas?
Mamma, als je verdriet voelt opkomen
En het met tranen laat stromen
Terwijl iedereen kan bekijken
Hoe jij gevoelens laat blijken
Moet je je dan schamen
Of gewoon beamen
Mamma, als je iemand mist
terwijl je dat nooit wist
Wat kan je dan nog doen
Geen blik, geen woord, geen zoen
Is genoeg voor wat jij wilt
Hoe krijg je dat dan ooit gestild?
Mamma, als ik dat geweten had
Was mijn kussen nooit meer nat
Jij had hier moeten zijn
Geen verdriet, weg die pijn
Mamma, ik weet niet wat ik zeggen moet
Mijn hart doet eb en vloed
Voel ik een nieuwe stroming
Begin van oceaan
Voorspelbare ontkoming
Moet ik alleen weer verder gaan
Alleen, alleen alweer alleen
Nee mamma, ik wil mee!