En het enige wat ik zag, voelde, hoorde
Was mijn geluk, mijn leven , mijn lot
Dat langzaam wegdreef over de zee
Dat verging, zonder mij
De pijn die ik voelde
En ik uitte op verkeerde manieren
Wonden, van binnen, met littekens die niet zouden vervagen..
Waarom? Omdat jij het bent..
En mijn woorden zal ik niet terugnemen
Ik loog niet; ik hield van je
Dat alles anders uitpakte dan gepland
Had niemand kunnen voorkomen.
En het enige wat ik wou zien, voelen en horen
Was jij, mijn geluk, mijn leven en lot
Later toch gerealisieerd
Dat liefde, een heel onvoorstelbaar iets is..