de weg die velen gaan
de weg die velen gaan
het duister had me in zijn greep
wist echt toen niet waar heen
omdat ik helaas niet begreep
waarom dit mij moest overkomen
dagen vol onzekerheid, tranen stromen
overvloedig, wist me geen raad
kan niet meer overzien wat voor me staat
zag alleen die berg van verdriet
wat er achter ligt dat zag ik niet
stap voor stap ben ik begonnen
heb uiteindelijk de berg beklommen
daarna ging ik echt door een heel diep dal
menig keer 't gevoel ik val
zo diep, dat ik nooit meer op kan staan
eigenlijk wilde ik ook niet meer verder gaan
en dan, als je denkt dat was het dan
want er komt gewoon geen einde aan
dan ineens zie je een stralend licht
dan komt het geluk weer in zicht
je beseft: ik moet de keuze maken
om dit alles achter me te laten
en nu, nu zeg ik,
ik ga er voor
heb me zelf overwonnen
en ga door !!
veel Kracht, Licht en Liefde,
namasté en espavo, Anneke
Reacties op dit gedicht
| my_own_destiny: | Zondag, juli 23, 2006 15:20 |
| prachtig dat je dit hebt overwonnen en het ook nog zo mooi hebt kunnen verwoorden, geweldig mens Liefs |
|
| tulpje: | Vrijdag, juli 14, 2006 15:32 |
| prachtig lieverd ben zo trots op je dat je dit hebt overwonnen je bent een pracht mens mooi verwoord liefs en knuffs tulpje |
|
| Will Hanssen: | Vrijdag, juli 14, 2006 14:56 |
| Prachtig en heel erg positief geschreven, de moeilijke dingen in je leven maken je wie je bent.... Liefs, Will |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, juli 14, 2006 14:28 |
| Ontroerend mooi jouw verdriet en ontreddering verwoord Anneke. Veel sterkte en kracht wens ik je en lieve groet. Anneke |
|
| sunset: | Vrijdag, juli 14, 2006 13:23 |
| Prachtige getoonde positiviteit. En inderdaad, door het achterliggende een plaatsje te geven, verruimen wij onze blik naar voren. Mooi. Liefs en warme knuf, sunset |
|
| fran92: | Vrijdag, juli 14, 2006 11:44 |
| echt heel mooi geschreven! en jij geeft zoveel kracht en liefde en licht aan ons! liefs fran92 |
|
| because: | Vrijdag, juli 14, 2006 11:40 |
| T maakt me stil, echt heel mooi en krachtig geschreven. Het is moeilijk op te staan na weer een val, maar het leven wordt er wel mooier op, en jij sterker... liefs en xxx because |
|
| mums: | Vrijdag, juli 14, 2006 11:36 |
| je hebt die kracht gevonden en weet dit ook zo goed op anderen over te brengen. Mij doen je woorden goed en weet nu ook waar je kracht vandaan komt. liefs mums |
|
| norgie: | Vrijdag, juli 14, 2006 11:22 |
| prachtig beschreven,graag gelezen.liefs norgie | |
| hiljaa: | Vrijdag, juli 14, 2006 11:19 |
| het versterkt de mens , maar soms zo moeilijk! mooi verwoord! knufleifs--hiljaa-- |
|
| black devil: | Vrijdag, juli 14, 2006 11:05 |
| bergen beklomen en dalen gedicht licht op je gezicht en verder druven kijken heeel goed;) mooi gedicht -xxx- black devil |
|
| john pol: | Vrijdag, juli 14, 2006 10:59 |
| Ja Anneke, dat is een beetje he leven, vallen en weeer opstaan, iedere keer bemerkend als het weer achter je ligt, ik wordt langzaam sterker.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke van Dijk-Ploeg | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 14 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||