Er is me iets vreselijks overkomen,
het blijft me maar achtervolgen.
het heeft een stukje van mijn leven ingenomen.
nooit, nooit zal het meer hetzelfde zijn,
ik voel gewoon nog steeds die pijn.
hoe kan iemand zoiets doen, met een meisje van toen elf
Stop Stop dit kan niet zij ik tegen mezelf,
Ik durfde geen woord te zeggen.
Maar ik moest toch mijn grenzen verleggen
Een klap was genoeg, om me los te maken,
maar het was al gebeurd.
Waarom, waarom ik , Nog steeds getreurd.
In dat hoofdje van me, denk ik er nog steeds aan.
Als ik er aan denk ; nog steeds een traan.
Van buiten, dat vrolijke koppie, die stralende lach, zoals je mij ziet elke dag.
maar van binnen is het anders, het meisje dat geen geluk hebben mag.
x.Milou