ik
Ik wil rennen
zo ver als ik kan
Ik wil huilen
zoveel als ik kan
Ik wil schreeuwen
zo hard als ik kan
Maar ik blijf waar ik ben
huilen doe ik vanbinnen
en ik hou me stil
De beslissing is genomen
Ik ben je kwijt
tot mijn spijt
Is er dan niemand die mij iets vraagt
naar wat ik wil
Is dit dan zoveel gemakkelijker
Ik vind van niet
Maar oke de beslissing is genomen
ook voor mij en niet door mij
zo ver als ik kan
Ik wil huilen
zoveel als ik kan
Ik wil schreeuwen
zo hard als ik kan
Maar ik blijf waar ik ben
huilen doe ik vanbinnen
en ik hou me stil
De beslissing is genomen
Ik ben je kwijt
tot mijn spijt
Is er dan niemand die mij iets vraagt
naar wat ik wil
Is dit dan zoveel gemakkelijker
Ik vind van niet
Maar oke de beslissing is genomen
ook voor mij en niet door mij
Reacties op dit gedicht
| (rottig)appeltje: | Vrijdag, juli 21, 2006 20:29 |
| vechten moet je.. vechten liefliefs appeltje |
|
| dark°girl: | Vrijdag, juli 21, 2006 15:07 |
| nee dat is liefde zeker niet sunset,spijtig genoeg he? dat je nooit iets met 100 procent zeker weet xxx |
|
| sunset: | Vrijdag, juli 21, 2006 14:11 |
| In dergelijke dingen zijn er altijd verliezers. Geloof mij maar. Maar ook dat is het leven. Liefde is en was nooit een absolute zekerheid. Voelbaar pijnvol droef. Liefs en knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wicked me | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 21 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||