Schrijf mezelf in het vergeten zijn
ik schrijf mezelf in het vergeten zijn
naar wie ik ooit was
een dichter zonder pen
niet te zien in spiegelglas
ik schrijf mezelf in het vergeten zijn
in een schoot van nooit geboren
een zon vergeten schaduw
in voetstappen zonder sporen
ik schrijf mezelf in het vergeten zijn
een dichter zonder gedicht
als een ziel die geen lichaam heeft
de horizon zonder gezicht
wie kent mijn paden, géén kent ze
waarom nog betreden?
ik schrijf mezelf in het vergeten zijn
en dicht mezelf de reden:
ik dicht me voor het dichten
ik er nooit één ben geweest
voor zichzelf het meeste vreest
ik schrijf mezelf in het vergeten zijn
omdat De dichter er mij leest
willem
H.J.: | Maandag, juli 24, 2006 03:11 |
Zeg Willem er zijn ook mensen die omdat ze s`nachts werken in de pauze(s)wel eens een dicht lezen. Maar deze ga ik nog 1834 keer doen. Enerzijds omdat het nodig daar het verstand mij ontbeert, anderzijds omdat het zo prachtig is. gewoon genieten, als altijd. H.J. |
|
Jorie: | Zondag, juli 23, 2006 19:22 |
Ik ben er stil van Willem! Liefs, majorie |
|
hiljaa: | Zondag, juli 23, 2006 12:47 |
ja lezen blijven we je! knufleifs--hiljaa-- |
|
sunset: | Zondag, juli 23, 2006 12:06 |
Je moet niet zoveel denken willem, voelen is zoveel intenser, belangrijker. En voor mij, een ereklas dichter. Ik lees jou graag. Liefs en mijn vriendschappelijke genegenheid, sunset |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 23 juli 2006 | ||
Thema's: |