Van was.
Ik zag jouw ogen en ik was was
Kon je zelfs niet meer ontlopen.
Verloren, verward, merkte ik alras,
Mocht ik ooit op mooier hopen?
Maar ik wil niet naar je smachten
En dat is heus geen peulenschil,
Maar je blijft in mijn gedachte,
Wat ik eigenlijk niet wil.
Mijn vrijheid is een dierbaar goed,
Mag zeker nooit verloren gaan
Maar ook ik ben van vlees en bloed
Was het met mijn vrijheid snel gedaan.
Ja, het was een hele fijne tijd,
Samen uit en ook samen thuis
Nooit het gevoel van enig spijt
Gezellig samen naar het koffiehuis.
Te vroeg ging jij plots van mij heen.
“Oh lieve Mechelse herder”
Beitelde ik in jouw steen,
“Hoe moet het met mij nu verder”.
23-7-2006
Lia van der Fluit (L!@): | Zondag, juli 23, 2006 15:25 |
huisdieren zijn geweldig,,, en het is pijnlijk wanneer van een trouw maatje afscheid genomen moet worden..een pracht dicht van u...laifs,, Lia |
|
sunset: | Zondag, juli 23, 2006 14:26 |
Invoelend (want ik zag fictie). Want ook om huisdieren heeft de mens verdriet. En terecht. Liefs en fijne dag nog, sunset |
|