Mireille
Mireille de krokodil lag zo kalm zo stil naast rivier te dromen.
In de schaduw van het riet en de bananenbomen.
Pas nog maar gisteren had Mireille twee negers op gegeten
Mireille kon immers nooit de smaak van mensenvlees vergeten.
Wat Mireille zag beviel haar zeer, een dikke lekkere mijnheer.
Maar wat de krokodil niet merkte was het gevaarlijke geweer.
Mireille viel aan flitste vooruit; toen schoot die domme kinkel.
Nu ligt gulzige Mireille zo kalm zo stil in een handtassenwinkel.
Rovago.