Telkens weer kom je stilaan men hoofd binnengedrongen.
Het is al maanden geleden en nog steeds kan ik je niet vergeten.
Je woorden, lippen en je hart.
Telkens zeiden ze: Ik hou van jou.
Had ik toen maar geweten wat het juist zeggen wou.
Jij was niet zomaar iemand.
Dat weet je goed genoeg.
Zie naar alles wat we hadden.
En naar wat er nu niet meer is.
Sgat ik heb je nodig, nu harder dan ooit tervoren.
Ik wou dat er iemand was die ons samen nog iets goeds kon beloven.
Ik zal ermee moeten leven dat alles plots weg is...