de nacht met haar sterren hoog aan de hemel
is mijn warme deken in oneindigheid
waar steeds mijn tranen ogen verblinden
en het daglicht verdrongen en verwrongen
in mijn geest lijkt opgelost
om van de eenzaamheid, zonder een liefde
die mij op handen draagt,
nog maar in stilte te zwijgen
zodra de zon haar lichtstralen
onderdompelt achter de horizon
in een prachtige rode geschilderde gloed
weet ik soms niet hoe ik de avond,
laat staan de nacht,
in rust doorkomen moet
L!@ ☼☼☼
M@rcel: | Woensdag, juli 26, 2006 12:35 |
herkenbaar mooi verwoord en geschreven Knuffie M@rcel |
|
hiljaa: | Woensdag, juli 26, 2006 08:46 |
en bij deze warmte puf.... knufleifs--hiljaa-- |
|
sunset: | Woensdag, juli 26, 2006 08:26 |
Ik denk voor velen herkenbare neergezette woorden van en door jou. Liefs en een warme knuf, sunset |
|
elze: | Woensdag, juli 26, 2006 07:39 |
gewoon blijven ademhalen kus |
|
mums: | Woensdag, juli 26, 2006 01:43 |
kan wel een slaapliedje gaan zingen, maar dan doe je morgen wel net alsof je slapt, om dat nooit weer mee te hoeven maken ;) Ken dit gevoel meid. Morgen weer een nieuwe dag. liefs mums |
|
Fata Morgana: | Woensdag, juli 26, 2006 01:17 |
Gewoon gaan liggen en alles naast je neer leggen, daarna geen toekomstzicht, gewoon beide ogen dicht, loslaten alle dagelijkse zorgen, morgen is het gewoon weer morgen, lieve Lia het leven gaat gewoon zijn gang, leg je erbij bij neer zonder uitoefening van drang, de nacht heeft de dag weer gesust en morgen wordt je weer gekust, trustenknuf en goeiemorgenzoen tegelijk, Fata. | |
Klaes: | Woensdag, juli 26, 2006 00:46 |
1 remedie naar bed zei duimelot and go to sleep groet/klaes |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 26 juli 2006 | ||
Thema's: |