ik zag je, en vernam slechts het wit van je ogen

de rest verdween achter een handgebaar - wuivend

alsof je niet langer deel van mij was, en de wind

vat op je had gekregen, je verwaaide tot wolken

tot je uiteen zou vallen op weg naar de zon

 

niet meer dan enkele voetstappen in vluchtige

zandkorrels vormden de afrit die jij genomen had;

ons pad streelde enkel nog maar mijn leven en

leek voor jou littekens open te knarsen die de

zon gebrand had in jouw hart -ik had dat zo

graag gedaan, jouw echte ik kunnen voelen

nu hield ik slechts je glimlach vast - gedachteloos
zoals enkel díe blikken kunnen verwoorden
en ach, het vuur voorbij gekomen, blussen tranen
mild zoet - met zoute ondertoon - het afscheid
echte liefde vervaagt niet, het breekt

 

morgen zou alles anders zijn maar als ik met mijn

handen vandaag bedekte, blies morgen enkele

dezelfde woorden - bedriegend eentonig - daarom

hef ik mijn kin richting de eerste dag zonder jou;

veeg ik je blik uit mijn ooghoeken opdat ook de

laatste restjes in uitzichtloze horizonten verdwijnen

 

 

 

 

 

 

Duo met Marina van Vledder