het is broos en teer en voelt breekbaar
mijn hoofd van wereldgebeurtenissen
sterk en machtig, en tegendraads
is het overleg in mijn belevenissen
als een hoosbui met felle zon tegelijk
waar mijn hele zijn bevroren voelt
maar mijn hart een warm omarmen
de woede en agressie in mij koelt
ik zie de wereld, zit er middenin
geen pad dat buiten het echte leven loopt
zie er rozen knakken, dorre velden
ik zit aan die wereld vastgeknoopt
verder, verder draagt de tijd
de natuur is weer van water voorzien
warme harten, ze zijn er zo nodig,
mag het morgen meer zijn misschien?
willem
sunset: | Dinsdag, augustus 01, 2006 16:58 |
Van beiden. Water voor de natuur en warme harten voor de wereld. Want jij, ik hebben al te lang water geweend. Liefs en fijne dag verder, sunset |
|
Littledolphin: | Dinsdag, augustus 01, 2006 14:01 |
i am impressed,beautiful words flew out of your pen...just nice....liefs | |
Lia van der Fluit (L!@): | Dinsdag, augustus 01, 2006 13:26 |
sprankelend mooi dicht,,,laifs,, | |
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 01 augustus 2006 | ||
Thema's: |