Waarom zou men vluchten
voor al die onzuivere luchten,
wie zou jou moeten vergeven,
enkel zij, zij zal het verteren.
Zij weet zelfs niets van het fijne,
een vage omschrijving van lijnen,
zij kan het eigenlijk begrijpen
spiegelbeelden die elkaar verwijten.
Iedereen mag toch schrijven,
over wie of wat, men zal je benijden,
verklaringen hoeven niet gegeven,
enkel de schrijver zal het weten.
Voor haar is het hoofdstuk gesloten
al wou ze van jou toch graag horen,
wat er nu allemaal is gebeurd
wiens naam er zoals is besmeurd.
Laat ze toch in hun waan verdrinken
en zoeken naar al de nodige linken,
terwijl doen ze niemand kwaad,
Is dat geen gouden raad?