Moeizaam loopt ze al jaren voort
Zoekend naar de juiste poort
Een doolhof vol met vele hoeken
Ze blijft de juiste uitgang zoeken
Steeds verstrikt in haar eigen netten
Weet ze zich toch weer aan te zetten
Voor de strijd om haar bestaan
Weet nog niet hoe lang te gaan
Maar ze weet dat de sterkste wint
Omdat dit doolhof haar niet zint
Bijna aan het eind gekomen
Ziet ze de poort uit haar dromen
Hij staat al op een ruime kier
Daar is de uitgang nu en hier.