Kruinen van oude bomen betasten de lucht
mussen componeren een kwetterend concert
vlinders in gevleugelde extase wenken de zon
een glimlach naar het leven met wonderschoon allure…
De geuren van ontloken bloemen verspreiden
op een zomerbriesje ongemerkt aangevoerd
het landschap weerspiegelt in het blauwe meer
de wereld vergeet zichzelf in een reusachtige droom…
O wat een schoonheid huist in moedernatuur
opgetogen bewandel ik haar paden en wegen
geluk is soms een wolk die eenzaam overdrijft
en in een grote leegte, in het niets, lijkt te verdwijnen…
sleepless: | Dinsdag, augustus 08, 2006 20:25 |
...maar je hebt er duidelijk van genoten. Wondermooi gedicht. Groetjes |
|
Laurens Windig: | Dinsdag, augustus 08, 2006 11:19 |
LW | |
Winna: | Maandag, augustus 07, 2006 19:21 |
ongelooflijk mooi! -net als AL die andere- |
|
sunset: | Maandag, augustus 07, 2006 12:12 |
Een heerlijk graag gelezen natuurgedicht. Liefs en knuf, sunset |
|
lachebekje1988: | Maandag, augustus 07, 2006 00:36 |
Prachtig mag ik met je mee wandelen? KNUF |
|
M@rcel: | Maandag, augustus 07, 2006 00:34 |
wat een pracht gedicht weer Jeffry schitterend mooi verwoord en geschreven Liefs M@rcel |
|
fran92: | Maandag, augustus 07, 2006 00:25 |
ik bewonder jou gedichten hoe jij het toch telkens weer zo mooi kan verwoorden! slaaplekker liefs fran92 |
|
Auteur: Jeffry | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 07 augustus 2006 | ||
Thema's: |