sommige oude pijnen
slijten maar traag
en zo kruipt de tijd
maar langzaam vandaag
herinneringen
sluipen naar boven
soms is het
niet te geloven
vergeten zou beter zijn
dan deed het leven
minder pijn
maar toch zonder
toen
waren we niet
waar we nu zijn
dus proberen we
verder te leven
ons krijgen ze
niet klein
L!@
elze: | Woensdag, augustus 09, 2006 16:18 |
prachtig gedicht Lia.. |
|
sunset: | Woensdag, augustus 09, 2006 12:27 |
Gelezen. Liefs, sunset |
|
hiljaa: | Woensdag, augustus 09, 2006 08:40 |
bruisend verder hé (lukt je wel) knufleifs--hiljaa-- |
|
maria : | Woensdag, augustus 09, 2006 00:27 |
zilt op zilt kwetsbaarheid en kracht zo verweven door het leven krachtig geschreven met bewondering gelezen liefs, maria |
|
M@rcel: | Woensdag, augustus 09, 2006 00:21 |
heel mooi verwoord en geschreven Lia Slaap lekker M@rcel |
|
Klaes: | Woensdag, augustus 09, 2006 00:08 |
mooi filosofisch groet/klaes |
|
Annemieke van der Ven: | Woensdag, augustus 09, 2006 00:06 |
Oud zeer nieuw zeer het blijft zeer... doen net als toen Knuf Annemieke |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 09 augustus 2006 | ||
Thema's: |