Ik mis haar, mijn liefde die er altijd voor me was,
Degene die me liefde gaf en me vroeger boeken voorlas
Ja zij die me leerde hoe het wel en niet moest
Ja zij werd weggenomen en wel vele jaren te vroeg
Zij die mij troostte als het even niet meezat
Zij die mij me melkflesje en me broodtrommeltje meegaf
ik mis haar, zoveel dat het bijna onzichtbaar is
Zoveel mis ik haar omdat dit voor velen onmisbaar is
Je lijkt de pijn in me hart en hoofd niet te zien
ALs je het zou meten zat mn pijngrens al wel boven de tien
Dat ze weg is... is moeilijk te accepteren, relativeren
Zou het liever negeren maar moet ook respecteren
Dat mijn moeder gevochten heeft voor haar nabestaanden
Van dagen tot weken tot maanden,
Alles gegeven heeft wat zij op dat moment nog in haar had
Ik kan het vergeven, want ik weet hoe graag jij wou leven
Want ik weet hoe jij in elkaar zat
En jij liefrd bent nu, nog mijn schat