littekens knelpunten
de schaduwzijde
van wat men liefde noemt
 
Durf te sterven
als nieuw begin
te herleven
schampere zonnestralen
 
Strevend naar licht
hoofd in de wolken
aardverschuivingen
toppen van bergen
 
Voelen hoe klein en groot
werelden zijn
hoe knoestig roestig
liefde is
 
Zoals elke boom
om zijn wonden groeit
verstrengelen soms stammen
tot teder
één geheel
 
 
 
Geschreven door
semara
Reacties op dit gedicht
semara vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

In_My_Shadow: Vrijdag, november 24, 2006 17:50
WAAAUW!! ik ben er stil van

Liefs,

sunset: Donderdag, augustus 10, 2006 15:37
Apart beeldend mooi verwoord.
Liefs en knuf, sunset

Over dit gedicht
Auteur:  semara
Gecontroleerd door:  Anastacia
Gepubliceerd op:  10 augustus 2006
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.