In het bed, zo warm en tegen je liefde aan.
Onder de dekens, o zo veilig en vertrouwd.
Het leven is nog leeg en heerlijk.
Wetend dat je op moet staan, maar nog even ontkennen.
Uit de douche kijkend naar je liefde.
Je liefde nog in onwetendheid.
Nog even in de leegte.
Voorzichtig geef je hem een zoen.
Zelf loop je met heimwee weg van het bed.
Je kleren aan en ja je bent vandaag weer opgestaan.
Een gevoel maakt je zo klein en leeg.
Een gevoel van onbehagen, je zal het de hele dag bij je dragen.
Beneden even wachten bij de deur.
Je weet daarachter ligt de dagelijkse sleur.
Een klein kiertje open.
Je weet, het komt er aan geslopen.
Om te zeggen waar het nou aan ligt.
Beschrijf het maar eens in een gedicht.
Hoe zou het zijn om jezelf te zien slapen.
Wetend dat de rust je weer bij elkaar zal rapen.
Om de volgende dag alles weer te vernielen.
Weer te verlangen naar het gevoel waar we in slaap mee vielen.