Vertwijfelt zoekend in de verte,
-horizon afturend-
Geen lach nog, geen zicht, geen blik te ver,
Was je maar in de buurt, je bent mijn licht,
Ik zie je niet, waarom nou niet!
Nu ik je nodig heb, ik wil je om mij heen,
-voordurend-
Het voelt zo stom dat ik alleen niet kan,
Ik zou toch moeten kunnen, mijn eigen gang,
Nog steeds sta ik in het hoge gras,
De ochtenddauw schittert op mijn handen,
Mijn hart zo zacht als was,
-kneedbaar-
Het wachten duurt zo lang, ik sluit mijn ogen gauw,
Flitsende beelden schitteren eveneens schel,
Over jou, je lach en je blik, zo duidelijk, zo fel,
Dat is wat ik nu heb, wat ik niet anders kan,
Echt wachten zo ik doe, is dom en lang,
Laat ik maar even blijven staan en genieten,
Van de eeuwenoude zonsopgang.
bijouken: | Zaterdag, augustus 12, 2006 17:17 |
Jij eeuwig wachten, ik eeuwig zoeken, ben jij die ik heb in gedachte, was het jij die op mij wachtte? Mooi geschreven. Groetjes. |
|
edith oeyen: | Zaterdag, augustus 12, 2006 12:20 |
mooi zo edith |
|
sunset: | Zaterdag, augustus 12, 2006 11:45 |
Verlangend, hunkerend, verloren met op het einde een glimp van (in)zicht. Mooi. Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
QueenBee: | Zaterdag, augustus 12, 2006 11:02 |
zó mooi! | |
Littledolphin: | Zaterdag, augustus 12, 2006 10:51 |
intens mooie verwoording,vasthouden!!!liefs littlexxx | |
Auteur: board | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 12 augustus 2006 | ||
Thema's: |