Wij
Vuurvliegjes zweven.
In het zwart van de nacht.
licht tegen de duisternis.
En wij.
De gigantische maan.
Ontelbaar sterren er omheen.
Een eindeloze diepte.
En wij.
Het volchtige gras.
De rusteloze insecten.
De koel zuchtende wind.
En wij.
Onze vingers verstrengeld.
Onze adem wordt één met de lucht.
Een eenzaam tjirpende krekel.
En wij. Aanbidden.
Anouk
In het zwart van de nacht.
licht tegen de duisternis.
En wij.
De gigantische maan.
Ontelbaar sterren er omheen.
Een eindeloze diepte.
En wij.
Het volchtige gras.
De rusteloze insecten.
De koel zuchtende wind.
En wij.
Onze vingers verstrengeld.
Onze adem wordt één met de lucht.
Een eenzaam tjirpende krekel.
En wij. Aanbidden.
Anouk
Reacties op dit gedicht
| caroline leeuwerck: | Zaterdag, augustus 12, 2006 17:07 |
| prachtig vol natuurlijke accenten en adembenemend caro x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: full_moon | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 12 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||