Een sliert rook ontsnapt kringelend uit mijn vuurrode mond
Vechtend, happend naar lucht
Ik rook mijn sigaret passend naar mijn bui
Kleed mijn kleren groeiend naar mijn lichaam
Huil mijn tranen naar perfectie
Wat moet ik nou met jou
Je krult in mijn bed, slaapt
Laat achter wat ik kan vinden
Maar wat ik niet zocht
Ik rook verder
In een avond die niet past in een zomer
Niet zwoel gemaakt voor het moment
Ik kijk naar je in gedachte
En lach mijn lichaam bloot
| Marina van Vledder: | Zondag, augustus 13, 2006 00:05 |
| dit klinkt akelig herkenbaar... om het liefst, in rook op te gaan. |
|