De bloesems geuren de prille zon lacht
de lange laan lijkt zich tot het einder te strekken
zondagochtend…de stilte siert de statige bomen
zachte windvlaagjes spelen met hun bladeren…
Het geluk lacht in het gezicht van een kind
onbezorgd speelt deze met de kleine hond
de blijdschap van beiden is zichtbaar te voelen
mamma’s hand reikt op weg naar volwassenheid…
Blijvende herinnering van wat eens was
na tientallen jaren sta ik daar weer even stil
mijn gedachten scheppen een visueel beeld
hoef slechts mijn ogen even te sluiten…
De laan is nog slechts fractie van wat is geweest
statige huizen bedolven onder grijs beton
de bloesembomen gestorven samen met mijn hondje
Keesje, ligt hier ergens begraven met onze herinneringen…
