Vergeten parelkinderen uit het noorden
jullie lach schalt door het koren
ik was vergeten geef ik toe
maar mijn ziel draagt jullie immer mee
wandel gerust de paden
die eens zo gevuld waren met zielen
adem de roots van vervlogen tijden
streel voor mij het ridderhuis
en anders de plek waar hij ooit stond
want nog wapperen de kleuren in mijn ogen
en hoor ik hun liederen in het ochtend gloren
als lanen en paden dreunen onder hun stampende voeten
glorie die nooit meer zal zijn
opgeslokt door de tijd
maar diep in mijn hart vraag ik
of het ooit weer zal zijn
ridderhuis ik zwijmel terug
je vaandel is gestreken
maar in mij wappert hij nog steeds
in een adem streling van mijn jeugd
***Wim****
maria : | Dinsdag, augustus 15, 2006 18:47 |
koesterbare herinner ademt tot krachtverinner liefs, maria |
|
westland: | Dinsdag, augustus 15, 2006 17:12 |
heel mooi geschreven Wim,ja die herinering he.liefs jany. | |
M@rcel: | Dinsdag, augustus 15, 2006 12:58 |
zo herinneringsvol mooi geschreven en met bewondering gelezen Liefs M@rcel |
|
HIJ&ZIJ: | Dinsdag, augustus 15, 2006 10:47 |
graag gelezen dit, | |
sunset: | Dinsdag, augustus 15, 2006 10:29 |
Zo herinnerend meenemend mooi van je. Liefs en mijn warme genegenheid, sunset |
|
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 15 augustus 2006 | ||
Thema's: |