De alcoholist…
Alcohol, t` is geen probleem,
ik kan het laten staan!!!
Het trillen van mijn hand,
is toch heel gewoon..
Het drinken wat ik doe,
dat heb ik aangeleerd.
Ik neem er twee op drie,
slechts bij het ontbijt…
Ach, zo tegen tienen,
wanneer men de koffie ruikt
neem ik een biertje te drinken,
omdat ik weet, één biertje…
Doet mijn honger wat slinken…
Hé gelukkig pauze,
het werken even gedaan,
`k neem toch maar een brood met koffie,
kan ook vast wel een borreltje achterover slaan..
Zo, zie je maar,
het trillen wordt wel minder,
naar een borrel of vijf,
ervaar ik zelfs geen hinder…
Ik hoef geen hele dagen aan het werk,
ben zelfs thuis, zo tegen vieren,
ik neem nog maar 2 pilsjes voor de dorst
en om mijzelf te plezieren..
Zo kweek ik weer wat zin aan eten,
goed eten moet je toch,
misschien komen daarna wat vrienden…
Je kan immers nooit weten???
Vrienden mogen komen,
familie afgezworen,
die mopperen altijd maar
over het drankgebruik!!!
Je moet ze maar eens horen…
Pa, je bent aan de drank zelfs alcoholist,
ik kan ze maar niet overtuigen,
dat zij zich vergist…
Pa, je gaat door de drank,
volledig naar de filistijnen,
ik laat haar maar razen,
ik weet immers beter
ik denk ervan het mijne…
Na het eten, is er niemand gekomen,
is niet erg, iedereen heeft het te druk,
nog een flesje of vier van mijn stil geluk
waardoor ik straks beter kan dromen…
Ik ga maar vroeg naar bed,
moet immers mogen weer werken,
ik wil mij niet verslapen,
als dat gebeurt, wordt ik voor gek gezet…
Nu mededichters zegt u nu maar,
zou ik een alcoholist kunnen wezen??
Nee hé, ik drink zo weinig,
val niemand lastig,
van mij hoeft niemand wat te vrezen…
Zo, en nu eerst een Bavaria, ik een alcoholprobleem,
ik heb nog genoeg voorraad in de kast!!!
John