Toch weer denken aan jou...
Toch weer denken aan jou...
Jouw vonkelende ogen
In het licht van de maan
Laten heel duidelijk zien
Waarom ze bestaan
Jou stralende lach
In de gloed van de sterrenlucht
Ik dacht aan jou
Gevolgd door een diepe zucht
Jij bent nu ver weg
Maar ziet dezelfde maan
Dezelfde sterren
Zo laat ik steeds weer mijn gedachten gaan
Toch weer denken aan jou
Ook al is het niet direct
Maar mijn gevoel zegt me
Deze manier van denken aan jou,
is perfect…
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Mart&My | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 15 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||