Zo moe van deze strijd,
zoekend naar die ik was als een normale meid.
Steeds maar vechten tegen die stemmen,
vechten om mezelf weer te kunnen herkennen.
Steeds maar zo zwarte gat,
van het strijden zo zat.
Iedereen denkt dat ik wel sterk ben,
het is niet eens dat ik mezelf herken.
Ik was op het goede spoor,
maar het is dat ik het in deze weken weer verloor.
Iedereen denk je kan het wel,
ook al gaat het niet snel.
Maar er is gewoon zoveel gebeurt,
mensen zullen wel denken die zeurt.
Ik krijgt zoveel steun en liefde om der heen,
maar waarom weet ik dat verdorie niet waarheen.
Steeds dat ik maar zeg me tranen die weer stromen,
dat ik toch wel vecht voor me dromen.
Dat ik ban ben,
dat ik mezelf niet meer herken.
Hoelang gaat dit zo nog door,
waarom is het dat ik mezelf weer verloor.
Alles maakt me gewoon zo bang,
dit is gewoon een klote gevang.
vicky holvoet: | Woensdag, augustus 16, 2006 14:00 |
We all choose the path we want to walk on even if we get of the road sometimes someday we get back on track and nothing or nobody can and will stop you from following your dream. hug , Vicky |
|
Auteur: beauty-angel | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 16 augustus 2006 | ||
Thema's: |