Een ogenblik slechts
over de tuin keek en intens genieten kon voor een
moment, een ogenblik slechts en dan opstond
omdat er een grassprietje verkeerd groeide
een uitgebloeide bloem tussen de bloeiende
verwijderen moest, het onkruid tussen tegels,
het pad weer aanvegen, de schuur opruimen
als je hem zag…de kalmte zelf, zo rustig
die de stilte van het bankje opzocht
voor slechts een paar tellen, een ogenblik…
over de tuin keek, en intens genieten kon voor een
moment, een ogenblik….:)
pa, ik ben gegarandeerd een zoon van je
ik heb geen spiegel nodig om jou te herkennen
willem
Fata Morgana: | Donderdag, augustus 17, 2006 23:12 |
Zie je (jullie) zo zitten, heerlijk gedicht, Fata. | |
H.J.: | Donderdag, augustus 17, 2006 20:25 |
Dit ontlokt mij een grote glimlach Willem, wellicht ook door de herkenning. schitterend. H.J. |
|
soulsister: | Donderdag, augustus 17, 2006 13:53 |
knap geschreven liefs |
|
Lia van der Fluit : | Donderdag, augustus 17, 2006 12:27 |
dit herken ik helemaal..;-) | |
switi lobi: | Donderdag, augustus 17, 2006 10:53 |
Zo......verschrikkelijk...mooi.... Dikke kus, liefsliefs....switi lobi |
|
Jannie Hoogendam: | Donderdag, augustus 17, 2006 10:34 |
Weetje Willem, hier krijg ik een brok van in mijn keel... Die herkenning met/van je vader... Hoe wonderlijk mooi geschreven Klasse kusss Jannie |
|
Bieke: | Donderdag, augustus 17, 2006 10:21 |
Wat is dat herkenbaar, ben je soms toch mijn groot broertje hahaha Liefs Bieke, |
|
sunset: | Donderdag, augustus 17, 2006 09:54 |
Wohw. Wat een pracht van een integere liefdevolle verwoording. Liefs en omarmende warme knuf, sunset |
|
HIJ&ZIJ: | Donderdag, augustus 17, 2006 09:51 |
*zucht* prachtig, |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 17 augustus 2006 | ||
Thema's: |