Bij het denken aan wat ener Sanne naar mij schreef
Over het gebruiken van ener pseudoniem
Kwam er bij mij een heel spontaan antwoord opdreef
Dat ik in dit gedichtje wil laten zien
Geboren op de vlucht als Jean-Paul Van Mullem
Werd ik op vijf jarige leeftijd een Vermeersch
Later werd Jean-Paul, slechts nog Jean: men deelde hem
Had ik maar een naam gekregen als Sanne Steers
Mijn natuurlijke vader, die noemde Godbil
Maar ik werd legioen soldaat als Jaques Vermaakt
Iets als een baviaan een verstoten mandril
Niet tot iets gemaakt, maar volledig naakt gekraakt
Zo spoelde ik aan bij Sambam als Jean Nova
Maar de nieuwe Jan werd al vlug Siro Germon
Een eerbetoon aan mijn gestorven ma en pa
Als avondrood treurende ondergaande zon
Zo teken ik mijn werken, met die vreemde naam
Omdat ik de naam die mij echt toekwam niet kreeg
Zoveel namen hebben dat noem ik pas een blaam
En bij al die namen loopt mijn hart tranend leeg