Het leven is zwaar
Ik moet toegeven das waar
Maar dat komt ergens vandaan
Ligt het aan iemands baan
Ik denk het niet
Wat er zijn dingen die je niet ziet
Niet ziet, maar voelt
Misschien wordt het niet zo bedoelt
En toch voelt het niet goed
Je ziet het opeens
Je bloedt……..
Je was het dus niet met je leven eens
Maar het zijn je medemensen die het veroorzaken
Die zich niet houden aan de afspraken.
Ze pesten,haten en uiteindelijk moorden.
Het moord wapen….. woorden
Terwijl er niemand voor wordt gestraft
Behalve de dierbare van het slachtoffer
En enkel de hond blaft
Omdat iedereen zit opgesloten in een koffer.
En niet weten wat ze te doen staat.
Hoe het nu verder gaat.
Wij missen je super erg
Wij vullen met onze tranen de hymalaya berg
Hoe konden zij, ons dit aandoen
En jij niet eens weg gaan zonder zoen
(lieffiee ik denk nog steeds elkee dag aan jee... zal je nooit vergeten je blijft heel mijn leven in men hard:'(..)