Het stof wat opwaait
verblindt me even
Ik ben de weg kwijt
en voel me ziels alleen
Het pad kent vele obstakels
die niet altijd zichtbaar zijn
of te begrijpen in je leven
De buien verwateren
mijn gevoel voor liefde
Ontkenning verdrinkt
en zekerheid drijft weg
De nacht verduistert
mijn zelfkennis
En verstopt mijn eigen ik
die ik toch al zo lang kwijt ben
Maar eens vind ik het terug door weer en wind…
Auteur: Quadesh | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 22 augustus 2006 | ||
Thema's: |