Het witte licht geeft geen schaduwen
ondoordringbaar voor verleden
en ik zwijg, je hoort me toch wel
zoals ik jou hoor - achter mijn linkeroor -
en ik zie je binnen mijn ogen
of daarbuiten als ik wegkijk
Mijn lippen strelen de lucht
zuiver van jouw adem en ik proef
ongesproken, zelfs ongehoorde woorden
beloftes groter dan de liefde
en toch, het zal nooit pijn doen
daar wij één hart delen
Sifra.K: | Donderdag, augustus 24, 2006 14:37 |
Erg mooi. Liefs, Sifra |
|
milamber: | Donderdag, augustus 24, 2006 00:02 |
fijn :) | |
H.J.: | Woensdag, augustus 23, 2006 23:09 |
heerlijk en super dat je weer onder ons en in the air bent. kusss |
|
L.Bert: | Woensdag, augustus 23, 2006 18:29 |
Zo''n fraai stuk poëzie van een echte dichteres!! | |
Rien de Heer: | Woensdag, augustus 23, 2006 18:09 |
Om te lezen, te lezen en te herlezen...... Groetjes, Rien. |
|
Klaes: | Woensdag, augustus 23, 2006 17:29 |
ware poezie groet/klaes |
|
bijouken: | Woensdag, augustus 23, 2006 16:58 |
Een prachtig gedicht. Liefs. |
|
Mathilde: | Woensdag, augustus 23, 2006 16:52 |
oh... dit heb ik gemist! xx |
|
elze: | Woensdag, augustus 23, 2006 16:45 |
genietbaar laifs elze |
|
Innerchild: | Woensdag, augustus 23, 2006 16:36 |
Dit leest zalig ! Liefs, Inner |
|
Paul de Bruyn: | Woensdag, augustus 23, 2006 16:31 |
hoe heerlijk, die tweede strofe... Een genot voor een lezer liefs, |
|
(rottig)appeltje: | Woensdag, augustus 23, 2006 15:50 |
Wouw wat een prachtig moooi gedicht! liefliefs appeltje |
|
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 23 augustus 2006 | ||
Thema's: |