Woorden spreken herinneringen lees ik - van mijn beeldscherm af - de pijn is weer te voelen het lijkt als de dag van gisteren
De tranen die over mijn wangen bleven stromen - zonder ophouden zijn nog niet voorgoed opgedroogd soms, plotseling herleven zij in volle realtiteit dan ben ik verloren en vraag me af waarom ik het deed