Te vergeefs gewacht?
Te vergeefs gewacht?
Haar hoofd was als verdoofd,
zuchtend soms ontvluchtend
verborg ze een verlangen,
om haar geliefde te ontvangen
Na ’t afscheid was er al een tijd
reeds verstreken en had gebleken
zijn trouw was, met haar rouw, zelfs geen strijd
Ze kreeg geen enkel levensteken
Haar wachten loonde niet,
ze bleef achter in verdriet
Toen schoten enkele zuivere zinnen
haar neergeslagen gedachten binnen:
...
“En daarom zal de HEERE wachten,
opdat Hij u genadig zij,”
“Welgelukzalig zijn die allen
Die Hem verwachten.”
...
Tijden had zij Hem veracht
en Hem van alles al verweten
maar Hij heeft geduldig gewacht
Hij was haar reeds nog niet vergeten.
Niet door werken of goede da’an
Bleef hij telkens voor haar klaar staan
Zijn oog sloeg haar nog altijd gade
Om Zijnen ’t wil en uit genade!
Reacties op dit gedicht
| Eagle: | Woensdag, augustus 30, 2006 23:33 |
| WOW!! Mooi geschreven. Blijf altijd geloven in een goede afloop dan komt alles goed. Liefs X, Eagle |
|
| Hans Winter: | Woensdag, augustus 30, 2006 22:52 |
| geloven zo lang had ik gewacht dat ik uiteindelijk dacht het zij zo zo zal het blijven nu is het goed mij te sluiten toen dit haar de schroom ontnam en ze zei wilde je nog dat ik kwam. en dan... hans |
|
| M@rcel: | Woensdag, augustus 30, 2006 20:06 |
| wat een ontzettend prachtig gedicht en heel mooi geschreven Liefs M@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Melanie de K. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 30 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||