He Fre!
He Fre, mensen, hupsakee
Wandel een stukje met me mee
Samen naar jouw eindigende enge zee
He Fre, leef toch lekker los
Verfiets al je krachten in het bos
Scheer langs de wolken g’lijk een albatros
He Fre, verstampvoet je woede
Leef ongeremd en weest blij te moede
Verfoei je boosheid en geloof in het goede
He Fre, maak keuzes en ga door
Zonder dat gaat ook jouw leven teloor
Vergoeilijk de afstand tussen jou en Noor
He Fre, blijf eindeloos met me praten
Ik hou jou nauwlettend in de gaten
En denk aan hoe we ooit eens samen zaten
He Fre, je behoort tot de kanjers der mensen
Als een blinde tastend naar je onbekende grenzen
Laten we samen tasten is al dat ik wil wensen
Douwe
switi lobi: | Vrijdag, september 01, 2006 12:24 |
Wat een fijn gedicht! Liefsliefs, switi lobi |
|
remie: | Vrijdag, september 01, 2006 08:10 |
dat noem ik nog eens vriendschap...liefs remie | |
hiljaa: | Vrijdag, september 01, 2006 07:25 |
zalig verwoord! knufleifs--hiljaa-- |
|
Lia van der Fluit : | Vrijdag, september 01, 2006 06:48 |
een prachtvriendschap dus...waar de helpende hand wordt uitgestoken...laifs, | |
Auteur: Douwe | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 01 september 2006 | ||
Thema's: |