Even bomen
Riet buigt door wind
Als een flexibel kind
Meegaand, immer gebogen
Maar die stoere, norse eik
Krachtig en machtig tegelijk
Onbuigzaam en onbewogen
De flierefluitende populier
Vervormd van onbezonnen plezier
In niets lijkend op de berk
De wilg, de o zo taaie
En daarom ook de zo saaie
Op welke boom gelijk ik sterk?
Ik ben die eik, maar als ik breek
Herstel ik niet meer in een week
Maar blijf ik liggen, tot ik verrot
Ik baal dat ik geen emoties voel
Als u begrijpt wat ik bedoel
Door al mjn heelheid ben ik kapot
Douwe
mums: | Zaterdag, september 02, 2006 15:22 |
best wel droef dit. Wel heel mooi beschreven. liefs mums |
|
Lia van der Fluit : | Zaterdag, september 02, 2006 07:36 |
bijna een heel bos..;-) | |