Eenzaam kerstmis
De kerstboom staat,
Versierd en wel
Hier in de kamer
Nooit gedacht,
Dat die vrolijke kerstsfeer
Zo ontzettend veel pijn zou doen
Vier jaar terug
Was onze laatste kerst samen
En gek genoeg
Herinner ik me daar amper iets van
Alsof ik het
Uit zelfbescherming
Verstopt heb in een hoekje van mijn geest
Kerst is toch een tijd van geluk
En een tijd van vrede?
Nou gelukkig voel ik me niet
En er is al helemaal geen vrede
In mijn hoofd
Daar is het normaal al oorlog
Maar nu helemaal
Waarom ben je er niet in deze tijd van “geluk”?
Waarom ben je er niet
In deze familie tijd?
Waarom voelt het
Alsof kerstmis dood is?